Νικηφόρος Διαμαντούρος

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος είναι Έλληνας πανεπιστημιακός. Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1942 στην Αθήνα και σπούδασε αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα και στη συνέχεια έλαβε το μεταπτυχιακό (1969) και διδακτορικό (1972) του τίτλο από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια.[1] Υπηρέτησε τη θέση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή την περίοδο από το 2003 έως το 2013. Διαδέχτηκε (ως δεύτερος Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής) τον πρώτο από την ίδρυση του θεσμού με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή (1995-2003), τον Φινλανδό Γιάκομπ Σέντερμαν (Jacob Soederman, γεν. 1938). Για πρώτη φορά εκλέχτηκε στη θέση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την 1η Απριλίου 2003. Επανεξελέγη για πενταετή θητεία τον Ιανουάριο του 2005 και ξανά στις 20 Ιανουαρίου 2010 για άλλα 4 χρόνια.Έμεινε στη θέση αυτή έως το 2013, όταν τον διαδέχθηκε η Ιρλανδή Έμιλυ Ο Ράιλι.

Κατά την περίοδο 1992 – 1998 ήταν πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, ενώ την περίοδο 1995 – 1998 διετέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού τμήματος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και την περίοδο 1998 – 2003 υπηρέτησε ως ο πρώτος Συνήγορος του Πολίτη της Ελλάδος.[1] Από το 1993 έως το 2009 ήταν καθηγητής της Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχοντας φτάσει στη βαθμίδα του ομότιμου καθηγητή. To 2014 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2010 του απονεμήθηκε ο Σταυρός της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας και το 2004 του Παράσημο του Τάγματος Αριστείας του Φοίνικος, της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Το 2011 πριν αναλάβει την πρωθυπουργία της Ελλάδας ο Λουκάς Παπαδήμας, ήταν ανάμεσα στους υποψήφιους πρωθυπουργούς, θέση όμως που ο ίδιος απέρριψε.